теги: Познань, Призыв, акции, демонстрация, солидарность
На пятницу 26 марта в 10.00 назначен аукцион сквота Rozbrat, а точнее одного из земельных участков, принадлежащих фирме-банкроту Darex. С тех пор как в январе 2008 года на Розбрате появился судебный пристав, нам удалось с помощью правовых действий и протестов избежать продажи и выселения сквота. Если в этот раз 26 марта Розбрат никто не купит, следующий аукцион сможет пройти только спустя 2-3 года. Поэтому в данном случае ситуация является критической.
В этом году исполнится 16 лет с тех пор, как территория и здания сквота, которые были брошены владельцами фирмы Darex, сбежавшими за границу, были заняты представителями анархистской и либертарной среды. За это время мы не только отремонтировали и освоили разрушенные помещения, но и начали проводить политическую, общественную и культурную деятельность. На Розбрате уже несколько лет живет около 20 человек, здесь находятся концертные и репетиционные залы, библиотека, галерея, мастерская, место для постоянных встреч и дискуссий.
Последнее время мы активно участвуем во встречах Совета города, а также всяческих комиссий, на которых обсуждается очень спорная концепция территориального использования микрорайона Солач, где также располагается территория сквота (напомним, что на этом плане она была обозначена властями города, как неиспользованная). По причине бурного интереса и негативной реакции жителей города, этот план до сих не был принят советом. С января прошлого года мы сделали несколько шагов в сторону договоренности с властями относительно нашей ситуации. Розбрат посетил ныне покойный вице-мэр Мацей Франкевич, который не был в состоянии что-либо предложить нам, хотя прессе заявлял что располагает альтернативным предложением. На высланный властям в мае 2009 года вопрос в письменном виде, какое их конкретное предложение, мы до сих пор не получили ответа.
9 мая 2009 года благодаря демонстрации, в которой приняло участие 1,5 тысячи человек, мы показали, что Розбрат поддерживают как жители, так и многочисленные организации. Один аукцион уже прошел, однако тогда никто не захотел купить Розбрат. В этот раз, согласно всем процедурам, цена будет значительно снижена.
Еще никогда, благодаря действиям в защиту Розбрата, которые мы проводим с начала 2008 года, мы не были так сильны. Но тем не менее, соотношение сил остается неравным. Розбрат находится в опасности. Поэтому мы призываем всех вас поддержать наш протест и принять участие в демонстрации 20 марта.
Мы не поддадимся без борьбы! Розбрат остается!
Коллектив Розбрат. 18.02.2010
теги: выселение, сбор подписей, солидарность
Месяц назад власти города Кракова произвели выселение Независимого Культурно-Общественного Центра, который находился в засквотированном здании на улице Велицкой. Во время выселения чиновники неоднократно повторяли, что обязательно найдут для нас другое помещение. Поэтому нами были поданы соответствующие документы, а в данный момент мы ждем ответа. В скором времени должно быть принято решение по нашему делу. Если не сложно, скопируй текст ниже, подпиши его и вышли на следующие адреса:
Мэр Кракова Jacek Majchrowski – prezydent@um.krakow.pl
Управление Коммунальных Сооружений в Кракове – zbk@zbk.krakow.pl
Это займет всего пару минут, но может действительно помочь нам!
Kraków promuje się jako miasto otwarte na nowe inicjatywy kulturalne oraz społeczne. Przynajmniej taki wizerunek starają się stworzyć urzędnicy miejscy oraz duże, najczęściej zależne od samorządu, instytucje kulturalne i społeczne. Niestety, jak się okazuje w praktyce, są to tylko puste słowa, co dobitnie pokazuje ewikcja Niezależnego Centrum Społeczno-Kulturalnego przy ulicy Wielickiej 2, którą 15 września br. przeprowadzili urzędnicy Zarządu Budynków Komunalnych.
Niezależne Centrum mieściło się w zabytkowym budynku dawnego zajazdu św. Benedykta, który w wyniku zaniedbań władz miasta, latami stał pusty i popadał w ruinę. Dlatego właśnie grupa mieszkańców Krakowa stworzyła Inicjatywę na Rzecz Społecznej Rewitalizacji Przestrzeni i postanowiła odzyskać to miejsce dla realizacji potrzeb społeczności lokalnej. Pomieszczenia zajazdu, w którym znajdowało się Centrum, były stopniowo adaptowane dla działalności społecznej i kulturalnej. W piwnicach znajdowała się sala widowiskowa, w której odbywały się koncerty i spektakle oraz sala prób dla krakowskich zespołów. Na parterze miała powstać świetlica dla dzieci z Podgórza. W jej ramach planowano uruchomić darmowe kursy językowe prowadzone przez native speakerów, nieodpłatne korepetycje oraz warsztaty, zamierzano również utworzyć darmową kafejkę internetową. Oprócz tego w planach było utworzenie biblioteki oraz wygospodarowanie pokoi czytelniczych z dostępem do sieci internetowej. Pozostałe pomie
szczenia miały zostać zaadaptowane na galerię oraz salę kinową. Budynki gospodarcze miały zostać dostosowane do potrzeb warsztatów rowerowych oraz meblarskich.
Niestety władze miejskie nie pozwoliły na realizację tych wszystkich planów. Podczas ewikcji urzędnicy wielokrotnie powtarzali deklarację, że wygospodarują na potrzeby Centrum inny budynek na Podgórzu. Mam nadzieję, że nie były to tylko puste obietnice i władze przyznają krakowianom i krakowiankom uczestniczącym w Inicjatywie na Rzecz Społecznej Rewitalizacji Przestrzeni Miejskiej nowy budynek.
Zapotrzebowanie na takie miejsce jest ogromne, co udowodniły z jednej strony wszystkie osoby, które dołączały do grupy inicjatywnej, poświęcając bezinteresownie swój czas i energię przy tworzeniu samego Centrum, jak i osoby uczestniczące w organizowanych tam wydarzeniach. W oficjalnym otwarciu Centrum, na które złożyły się koncerty, wernisaż malarstwa i inne akcje artystyczne, uczestniczyło ponad 400 osób. Istnienie miejsca o takim charakterze wyraźnie pokazuje zatem, że jest to skuteczny pomysł na aktywizację obywateli miasta, na czym władzom Krakowa powinno przecież szczególnie zależeć.
Uważam, że mieszkańcy Podgórza mają oczywiste prawo do użytkowania przestrzeni publicznej, do realnego wpływu na jej kształtowanie oraz do przywracania jej prawdziwie społecznej roli. Dlatego obowiązkiem urzędników samorządowych Krakowa jest przekazanie miejsca, w którym będą mogli swobodnie realizować pomysły służące społeczności lokalnej.
BUDYNKI I SŁOWA NIE MOGĄ BYĆ PUSTE!
ИМЯ ФАМИЛИЯ, МЕСТО ПРОЖИВАНИЯ
